Maar nu nog nen tekst voor onze reportage.
Iets in de aard van:
Het conscienceplein verschuilt zich achter de drukte van de melkmarkt en de kathedraal.
Ons plein is geen plein dat je bezoekt, het is een plein dat je overkomt.
Net liep je nog door kleine straatjes te verdwalen en plotseling ben je er:
Het conscienceplein.
De bouw van de bibliotheek en de kerk werpen je even terug de tijd in, terug naar vroeger.
...etc
?? goed of niet jongens??
dinsdag 18 maart 2008
maandag 17 maart 2008
Plein bijt student?
Vlaanderen vakantieland. Dat is het uitgangspunt. Een prachtige reportage maken voor de 'alternatieve toerist'. Uiteraard met een originele invalshoek. Hier, jullie krijgen het Conscienceplein, als dat geen cadeau is!
Cadeau? Vergiftigd geschenk ja! Mij zul je niet horen zeggen dat het Conscienceplein een lelijk plein is, in tegendeel. Het is een prachtig stukje authentiek Antwerpen waar ik op mooie zomerdagen graag een fris Bolleke ga drinken.
De Carolus-Borremeuskerk is zonder twijfel een prachtwerk. Hendrik Conscience is een van de belangrijkste schrijvers van de Vlaamse literatuur en het plein trekt ook vandaag nog steeds allerlei kunstenaars aan. Fantastisch, en nu?
Al weken pijnig ik mijn brein, een beetje overdrijven kan nooit kwaad, om een geschikte invalshoek te vinden.
Een reportage over de kerk: zou wel kunnen, maar er staan al zoveel kerken in Antwerpen. We kunnen de toeristen moeilijk nog meer kruisbeelden en stoffige priesters in de strot rammen.
Anders misschien een reportage over Coscience zelf? In deze tijd waar, als we die idioten van het Vlaams Belang mogen geloven, België niet meer bestaat, kan dit wel tot iets pittigs leiden. Maar zijn de mensen al dat gezever niet beu aan het worden? Vlaanderen onafhankelijk! Weg met de Walen! Fuck de PS! Schild en vriend?! Boooooring
Een vergiftigd geschenk.
Nee, om de jury te overtuigen gaan we toch net iets straffer uit de hoek moeten komen. Iets met snelle wagens, veel blote borsten, en ontploffende decors. Of anders een arty-farty film. Iets met ingewikkelde en onbeduidende shots, quotes die nergens lijken heen te gaan, en een algemene sfeer van verwarring. Zoiets dat laaiend wordt onthaald omdat niemand het begrijpt.
Down-to-earth, simpel, mooi. Daar moeten we voor gaan. Iets als Man bijt Hond. Iets dat ontroerend wordt omdat het zo herkenbaar is. Gewone mensen, met gewone verhalen. No more fancy shit.
Cadeau? Vergiftigd geschenk ja! Mij zul je niet horen zeggen dat het Conscienceplein een lelijk plein is, in tegendeel. Het is een prachtig stukje authentiek Antwerpen waar ik op mooie zomerdagen graag een fris Bolleke ga drinken.
De Carolus-Borremeuskerk is zonder twijfel een prachtwerk. Hendrik Conscience is een van de belangrijkste schrijvers van de Vlaamse literatuur en het plein trekt ook vandaag nog steeds allerlei kunstenaars aan. Fantastisch, en nu?
Al weken pijnig ik mijn brein, een beetje overdrijven kan nooit kwaad, om een geschikte invalshoek te vinden.
Een reportage over de kerk: zou wel kunnen, maar er staan al zoveel kerken in Antwerpen. We kunnen de toeristen moeilijk nog meer kruisbeelden en stoffige priesters in de strot rammen.
Anders misschien een reportage over Coscience zelf? In deze tijd waar, als we die idioten van het Vlaams Belang mogen geloven, België niet meer bestaat, kan dit wel tot iets pittigs leiden. Maar zijn de mensen al dat gezever niet beu aan het worden? Vlaanderen onafhankelijk! Weg met de Walen! Fuck de PS! Schild en vriend?! Boooooring
Een vergiftigd geschenk.
Nee, om de jury te overtuigen gaan we toch net iets straffer uit de hoek moeten komen. Iets met snelle wagens, veel blote borsten, en ontploffende decors. Of anders een arty-farty film. Iets met ingewikkelde en onbeduidende shots, quotes die nergens lijken heen te gaan, en een algemene sfeer van verwarring. Zoiets dat laaiend wordt onthaald omdat niemand het begrijpt.
Down-to-earth, simpel, mooi. Daar moeten we voor gaan. Iets als Man bijt Hond. Iets dat ontroerend wordt omdat het zo herkenbaar is. Gewone mensen, met gewone verhalen. No more fancy shit.
donderdag 13 maart 2008
Soixenthuitards
Invalshoek: Hippies die nu wat ouder zijn terug naar het plein brengen en interviewen. Een plan, een goed plan. bedankt Stijn. Nu nog de gsm nummer van de Wannes en alles komt "in de chacoche".
Idee van Jeroen: We interviewen in Man Bijt Hond stijl. We 'springen' dus van voorbijganger tot voorbijganger. I like it.
great. nu nog iets concreet doen en dat gaat allemaal lukken.
Idee van Jeroen: We interviewen in Man Bijt Hond stijl. We 'springen' dus van voorbijganger tot voorbijganger. I like it.
great. nu nog iets concreet doen en dat gaat allemaal lukken.
Nieuws op een dinsdag
Dinsdagmiddag op het Conscienceplein. Het regent. Ik voel me koud, bijna zielig, en lichtjes verkouden. Stijn lijkt de regen ook niet al te geweldig te vinden terwijl we het plein oversteken.
De Gulden Swaene is een restaurant op het plein dat gerunt wordt door 2 dames, onder de schaduw van de kerk. Plots is dit het perfecte beeld: Vlaanderen onder de schaduw van de kerktoren.
Want dat is wat wij zijn. Een stel boeren, dat niet eens in staat is om ratio boven religio te stellen.
çoit. Het regent, en het restaurant blijkt gesloten op dinsdag. Ik twijfel; zouden we even in de kerk gaan zitten? Het is er droog en betrekkelijk warm...
Maar een bende gepensioneerden die het gebouw binnenschuifelen doen me besluiten om maar gewoon naar huis te gaan.
Ondertussen denk ik, andermaal het plein overstekend, wat voor nieuwshier te rapen valt. Alle is nieuws in het juiste licht bekeken. Zoals de lezingen in de stadsbibliotheek. Dit voorjaar vinden er een klein dozijn plaats. Met onder andere een dichter die ons de wereld via video toont.
Interessant? Niet echt. Nieuws? zeker.
Ik zie het bericht al voor me. Ik post het later wel.
It is like Marvin the robot without happiness circuits: enormously depressing. Isn't it?
De Gulden Swaene is een restaurant op het plein dat gerunt wordt door 2 dames, onder de schaduw van de kerk. Plots is dit het perfecte beeld: Vlaanderen onder de schaduw van de kerktoren.
Want dat is wat wij zijn. Een stel boeren, dat niet eens in staat is om ratio boven religio te stellen.
çoit. Het regent, en het restaurant blijkt gesloten op dinsdag. Ik twijfel; zouden we even in de kerk gaan zitten? Het is er droog en betrekkelijk warm...
Maar een bende gepensioneerden die het gebouw binnenschuifelen doen me besluiten om maar gewoon naar huis te gaan.
Ondertussen denk ik, andermaal het plein overstekend, wat voor nieuwshier te rapen valt. Alle is nieuws in het juiste licht bekeken. Zoals de lezingen in de stadsbibliotheek. Dit voorjaar vinden er een klein dozijn plaats. Met onder andere een dichter die ons de wereld via video toont.
Interessant? Niet echt. Nieuws? zeker.
Ik zie het bericht al voor me. Ik post het later wel.
It is like Marvin the robot without happiness circuits: enormously depressing. Isn't it?
dinsdag 11 maart 2008
Wat hebben het Conscienceplein en Iraq met elkaar gemeen?
Alles. Om dit te begrijpen moeten we even terug in de tijd:
"Maar mijnheer, der is niets interessants aan da plein van ons. Ik heb nog meer interesse in het nieuwe seizoen van De Pfaffs verdorie."
*Als ge denkt dat het niet interessant is moet ge beter kijken!
"Maar der valt nog minder te beleven op ons plein dan in mijn parochiekerk!"
*Wel, dan maken jullie het maar interessant.
Deze discussie speelde zich tijdens de les Webjournalistiek af.
Ik heb hier nog 2 kleine dingen over te zeggen:
1. In de woorden van Alex Agnew:
"Ik haat reality tv. Geloven jullie da nu echt dat de realiteit boeiender is dan fictie?!
Ik zie 10.000 keer liever indiana jones pijlen ontwijken terwijl hij wegrent van een rotsblok en aan zijn zweep over een kuil vliegt 'tetetee, teteteuh,...', dan dat ik 3uur toekijk hoe die op de pot zit en tegen de camera zegt :
"Tga mij ni af vandaag zenne". Indigestie Jones fuck off! "
De man heeft gelijk, naar mijn tamelijk onbescheiden mening althans.
2. Wij leren nu al 2 jaar om zaken te verbloemen, interessanter te maken, te verkorten, aangenamer te maken, te vervormen...kortom te herwerken.
Nu is de vraag: IS het nodig dat het nieuws/de waarheid 'aangepast', i.e. gemanipuleerd, wordt alvorens zij de mensen bereikt???
De realiteit is vaak pijnlijk. Kijk naar oorlogsverslaggeving: Alle gore beelden worden weggelaten. Waarom? Officieel om de gevoelige kijkers te beschermen. In werkelijkheid omdat anders niemand ooit nog een oorlog verkocht krijgt.
Kijk naar die weduwes van de omgekomen soldaten in Irak: zij zijn nu bijna allemaal tegen de oorlog. vreemd hé.
Wat heeft dat nu te maken met het conscienceplein vraagt u zich nog steeds af? Alles zeg ik u.
Want als wij leren om de realiteit te verbloemen, ook al gaat het hier over een belachelijk plein, dan zijn we gewoon een bende leugenaars. Erger, dan zijn wij de erfgenamen van een establishment dat enkel aan zichzelf denkt in plaats van aan haar plicht.
Niettegenstaande moet ik toegeven dat ons pleintje wel boeiende facetten heeft.
Shall we call it a draw? ;)
"Maar mijnheer, der is niets interessants aan da plein van ons. Ik heb nog meer interesse in het nieuwe seizoen van De Pfaffs verdorie."
*Als ge denkt dat het niet interessant is moet ge beter kijken!
"Maar der valt nog minder te beleven op ons plein dan in mijn parochiekerk!"
*Wel, dan maken jullie het maar interessant.
Deze discussie speelde zich tijdens de les Webjournalistiek af.
Ik heb hier nog 2 kleine dingen over te zeggen:
1. In de woorden van Alex Agnew:
"Ik haat reality tv. Geloven jullie da nu echt dat de realiteit boeiender is dan fictie?!
Ik zie 10.000 keer liever indiana jones pijlen ontwijken terwijl hij wegrent van een rotsblok en aan zijn zweep over een kuil vliegt 'tetetee, teteteuh,...', dan dat ik 3uur toekijk hoe die op de pot zit en tegen de camera zegt :
"Tga mij ni af vandaag zenne". Indigestie Jones fuck off! "
De man heeft gelijk, naar mijn tamelijk onbescheiden mening althans.
2. Wij leren nu al 2 jaar om zaken te verbloemen, interessanter te maken, te verkorten, aangenamer te maken, te vervormen...kortom te herwerken.
Nu is de vraag: IS het nodig dat het nieuws/de waarheid 'aangepast', i.e. gemanipuleerd, wordt alvorens zij de mensen bereikt???
De realiteit is vaak pijnlijk. Kijk naar oorlogsverslaggeving: Alle gore beelden worden weggelaten. Waarom? Officieel om de gevoelige kijkers te beschermen. In werkelijkheid omdat anders niemand ooit nog een oorlog verkocht krijgt.
Kijk naar die weduwes van de omgekomen soldaten in Irak: zij zijn nu bijna allemaal tegen de oorlog. vreemd hé.
Wat heeft dat nu te maken met het conscienceplein vraagt u zich nog steeds af? Alles zeg ik u.
Want als wij leren om de realiteit te verbloemen, ook al gaat het hier over een belachelijk plein, dan zijn we gewoon een bende leugenaars. Erger, dan zijn wij de erfgenamen van een establishment dat enkel aan zichzelf denkt in plaats van aan haar plicht.
Niettegenstaande moet ik toegeven dat ons pleintje wel boeiende facetten heeft.
Shall we call it a draw? ;)
Jezuïten boven!
Hippies, jazzcafés, drugs, racistisch gewauwel... Aan de hand van de voorgaande berichten zou je haast gaan denken dat het Conscienceplein de vuilbak van 't Stad is ?! Waar zitten die Christelijke waarden hier, bende godmisprijzende ketters.
Cafés, vrouwen, en drugs zijn één voor één instrumenten van het Kwaad. Wrik U los uit de klauwen van de duivel, weersta de verleiding. Keer die vuiligheid de rug toe en treed binnen in de tempel van het Hemelse Licht: de Sint-Carolus Borremeuskerk.
Dat de Carolus Borremeuskerk simpelweg de knapste en beste kerk is van heel Antwerpen, staat als een paal boven wijwater. Voor degenen die mijn woord in twijfel trekken: de bouw van het monumentale gebouw duurde slechts 6 jaar, van 1615 tot 1621. Als daar geen goddelijke interventie mee gemoeid ging, dan weet ik ook niet meer. De kathedraal van Antwerpen is nog altijd niet voltooid, HA!
Het zal dan ook niemand verbazen om te vernemen dat de Carolus Borremeuskerk gesticht werd door de almachtige Jezuïten. Het is trouwens een welbekend gegeven dat van alle Kerkelijke ordes, de Jezuïten gewoon de beste zijn. Niemand kan zo hard bidden als de Jezuïten. Niemand kan zo goed de Bijbel van buiten leren als de Jezuïten. Niemand kan zo goed de mis voordragen als de Jezuïten. Ignatius van Loyola is de Uberpastoor.
En net omdat de Jezuïten ZO geweldig waren, werd de orde 1773 afgeschaft.
De inboedel uit de kerk werd verkocht en ze werd ingericht als lokaal voor godsdienstonderricht. Het is trouwens in deze periode dat de kerk haar huidige naam kreeg, een nieuwe patroonheilige: Carolus Borremeus.
Tot daar deze leerrijke uiteenzetting, bende godverdomse ketters!
Cafés, vrouwen, en drugs zijn één voor één instrumenten van het Kwaad. Wrik U los uit de klauwen van de duivel, weersta de verleiding. Keer die vuiligheid de rug toe en treed binnen in de tempel van het Hemelse Licht: de Sint-Carolus Borremeuskerk.
Dat de Carolus Borremeuskerk simpelweg de knapste en beste kerk is van heel Antwerpen, staat als een paal boven wijwater. Voor degenen die mijn woord in twijfel trekken: de bouw van het monumentale gebouw duurde slechts 6 jaar, van 1615 tot 1621. Als daar geen goddelijke interventie mee gemoeid ging, dan weet ik ook niet meer. De kathedraal van Antwerpen is nog altijd niet voltooid, HA!
Het zal dan ook niemand verbazen om te vernemen dat de Carolus Borremeuskerk gesticht werd door de almachtige Jezuïten. Het is trouwens een welbekend gegeven dat van alle Kerkelijke ordes, de Jezuïten gewoon de beste zijn. Niemand kan zo hard bidden als de Jezuïten. Niemand kan zo goed de Bijbel van buiten leren als de Jezuïten. Niemand kan zo goed de mis voordragen als de Jezuïten. Ignatius van Loyola is de Uberpastoor.
En net omdat de Jezuïten ZO geweldig waren, werd de orde 1773 afgeschaft.
De inboedel uit de kerk werd verkocht en ze werd ingericht als lokaal voor godsdienstonderricht. Het is trouwens in deze periode dat de kerk haar huidige naam kreeg, een nieuwe patroonheilige: Carolus Borremeus.
Tot daar deze leerrijke uiteenzetting, bende godverdomse ketters!
maandag 10 maart 2008
Revolutie in Muziekland?
Nee dit bericht heeft niets met het Conscienceplein te maken. Helemaal niets. Gene zak zoals ze in t'Stad zeggen.
Ongeveer een week geleden verscheen er op de webstek van Nine Inch Nails plotseling het volgende bericht: "The new Nine Inch Nails record is available right now". Verbazing alom. Nergens werd er iets van reclame gemaakt, geen posters, luistersessies, niets.
Trent Reznor, het brein achter Nine Inch Nails, had genoeg van de tirannie van de grote platenmaatschappijen en gooide de zijne enkele maanden geleden zonder pardon door het openstaande raam. Reznor was het beu om als muzikant in een bepaalde richting geduwd te worden, en zelf amper een fractie van de inkomsten te zien.
En nu kan iedereen het nieuwe album van Nine Inch Nails, rechtstreeks bestellen van nin.com. De eerste 9 nummers (het zijn er 36 in totaal) zijn volledig gratis (en legaal) af te halen via BitTorrent, voor het volledige pakket betaal je 5 of 10 euro. En dan mag je niet alleen de nummers downloaden, je krijgt ook nog eens een 2cd luxe-editie toegestuurd. Ooit al eens een nieuwe (dubbel)cd van 5 euro gezien in de Fnac?
Maar goed, tot daar deze rant. Ik denk dat het voor iedereen duidelijk is dat dit eigenlijk niet past op een blog over het Conscienceplein. Maar ik vind gewoon dat dergelijke initiatieven gesteund moeten worden. In een tijd waar een pintje op een festival al 2,5 euro kost en je geen cd vindt onder de 15 euro, bewonder ik de muzikanten die aan hun fans denken, en niet alleen aan hun centen...
voor meer informatie: www.nin.com
donderdag 6 maart 2008
Crossroads
Vroeger was dit plein een meeting ground voor hippies. U weet wel, die Lennon fans die nooit helemaal over de break up van de fab 4 zijn geraakt.
Wannes van de Velde en co kwamen er liedjes zingen, een pint drinken en een fritzak vol gras opsteken. Dat was de goeie ouwe tijd van de Muze; We hadde geen dvd's, geen mp3's. Alleen maar wa cassettetjes...
Maar de tijden veranderden. Toen de muur viel was er even die illusie dat het grote plan zou lukken. Maar snel werden er overal nieuwe muren geplaatst. Tegen 1996 was de 20ste eeuw voorbij en de échte kapitalisatie sloeg toe. Alle hippiekinderen werden verdieners.
Langzaam maar zeker trokken onze vrienden weg van het plein. Tot uiteindelijk vandaag kwam en het een terrein van de andere kant is geworden. Het plein van de rechtse mannen.
Op het ritme van het leven ademt de stad mee. Zij neemt mensen en ideeën in zich op, verslindt hen en spuwt ze terug uit. Op de golven van de geschiedenis dobbert het conscienceplein mee, onder wakend oog van haar beschermheer.
Wax and wane. Het is de ironie van het lot dat een en hetzelfde plein in staat is om de meest uiteenlopende mensen te herbergen. Daar kunnen we misschien met zijn allen iets van leren. Dit plein is dus toch nuttiger dan ik dacht. Mea culpa.
En om Stijn te volgen: How many roads must a man walk down, before you can call him a man? The answer my friend, is blowing in the wind... -Dylan-
Wannes van de Velde en co kwamen er liedjes zingen, een pint drinken en een fritzak vol gras opsteken. Dat was de goeie ouwe tijd van de Muze; We hadde geen dvd's, geen mp3's. Alleen maar wa cassettetjes...
Maar de tijden veranderden. Toen de muur viel was er even die illusie dat het grote plan zou lukken. Maar snel werden er overal nieuwe muren geplaatst. Tegen 1996 was de 20ste eeuw voorbij en de échte kapitalisatie sloeg toe. Alle hippiekinderen werden verdieners.
Langzaam maar zeker trokken onze vrienden weg van het plein. Tot uiteindelijk vandaag kwam en het een terrein van de andere kant is geworden. Het plein van de rechtse mannen.
Op het ritme van het leven ademt de stad mee. Zij neemt mensen en ideeën in zich op, verslindt hen en spuwt ze terug uit. Op de golven van de geschiedenis dobbert het conscienceplein mee, onder wakend oog van haar beschermheer.
Wax and wane. Het is de ironie van het lot dat een en hetzelfde plein in staat is om de meest uiteenlopende mensen te herbergen. Daar kunnen we misschien met zijn allen iets van leren. Dit plein is dus toch nuttiger dan ik dacht. Mea culpa.
En om Stijn te volgen: How many roads must a man walk down, before you can call him a man? The answer my friend, is blowing in the wind... -Dylan-
de dood van een pleintje
wat beroofde het conscienceplein van het bruisende nachtleven en degradeerde het tot de toeristische trekpleister van nu? van de sixties is er vandaag de dag niets meer te bespeuren. toegegeven, de hippiecultuur was een product van zijn tijd. een generatie wordt oud en verliest zijn wilde haren. in dit geval zelfs letterlijk.
voor de rust hebben ze zelf gezorgd. de Vrije Actiegroep Antwerpen bezetten in 1968 onder leiding van multimiljonair panemarenco, happy space maker hugo heyrman op kunstzinnige wijze verschillende malen het plein. hun eis was een autovrij plein, en in '72 werd dit antwerpens eerste pleintje zonder auto's.
dat is nog geen reden waarom het uitgaansleven er compleet verdwenen is. het is niet ondenkbaar dat 't stad er een schoonmaakactie à la conincksplein heeft gehouden. de hippiecultuur zal ongetwijfeld een "onderwereld" van drugs en losbandigheid met zich mee hebben gebracht. in de ogen van de sinjoren en de antwerpse coppers genoeg reden om deze buurt op te kuisen. wat wonderbaarlijk gelukt is.
de leuzen van weleer hebben plaatsgemaakt voor "eigen volk eerst" en andere xenofobe uitspraken. de jazzcafeetjes en clubs zijn verdwenen en de buurt is een toonbeeld van veiligheid geworden.
times... they are a-changing bob dylan
voor de rust hebben ze zelf gezorgd. de Vrije Actiegroep Antwerpen bezetten in 1968 onder leiding van multimiljonair panemarenco, happy space maker hugo heyrman op kunstzinnige wijze verschillende malen het plein. hun eis was een autovrij plein, en in '72 werd dit antwerpens eerste pleintje zonder auto's.
dat is nog geen reden waarom het uitgaansleven er compleet verdwenen is. het is niet ondenkbaar dat 't stad er een schoonmaakactie à la conincksplein heeft gehouden. de hippiecultuur zal ongetwijfeld een "onderwereld" van drugs en losbandigheid met zich mee hebben gebracht. in de ogen van de sinjoren en de antwerpse coppers genoeg reden om deze buurt op te kuisen. wat wonderbaarlijk gelukt is.
de leuzen van weleer hebben plaatsgemaakt voor "eigen volk eerst" en andere xenofobe uitspraken. de jazzcafeetjes en clubs zijn verdwenen en de buurt is een toonbeeld van veiligheid geworden.
times... they are a-changing bob dylan
maandag 3 maart 2008
verborgen geschiedenis
het conscienceplein heeft veel weg van de bejaarde bezoekers die de jezuïetenkerk aandoen: op rust, melancholisch wegdromend van vergane tijden. dit gevoel bedriegt je niet. het plein kende net als de oudjes een wilde jeugd en een bruisend nachtleven.
in de vroege jaren zestig stond het conscienceplein bekend als het epicentrum van de Antwerpse jazz. de buurt herbergde allerhande jazzclubs en rockcafés. onder andere Ferre Grignard, Derrol Adams en Wannes van de Velde passeerden hier regelmatig de revue in een gemoedelijk sfeertje.
ook het Pannehuis, op de hoek van het conscienceplein en de wolfstraat, was vroeger als artistieke kroeg trekpleister voor allerhande figuren. zowel jazzmuzikanten als schilders en schrijvers, bohémiens en beatniks werden hier onder een dak verenigd.
conscienceplein, het Soho van antwerpen anno 1960 (?)
wanneer en waarom sterfde deze ooit zo levendige buurt zijn stille dood?
in de vroege jaren zestig stond het conscienceplein bekend als het epicentrum van de Antwerpse jazz. de buurt herbergde allerhande jazzclubs en rockcafés. onder andere Ferre Grignard, Derrol Adams en Wannes van de Velde passeerden hier regelmatig de revue in een gemoedelijk sfeertje.
ook het Pannehuis, op de hoek van het conscienceplein en de wolfstraat, was vroeger als artistieke kroeg trekpleister voor allerhande figuren. zowel jazzmuzikanten als schilders en schrijvers, bohémiens en beatniks werden hier onder een dak verenigd.
conscienceplein, het Soho van antwerpen anno 1960 (?)
wanneer en waarom sterfde deze ooit zo levendige buurt zijn stille dood?
Abonneren op:
Posts (Atom)