Conscienceplein

zondag 18 mei 2008

Et c'est fini!

Dit is meestal hét uitgelezen moment om mijn meest melige kant boven te halen. Aangezien de hele wereld deze blog kan lezen ga ik dit niet doen.
Er zijn dus toch nog dingen waarvoor ik me kan schamen.

Ons project is dan weer iets waar ik toch trots op kan zijn. Ondanks het EMI en haar kinky personeel, ondanks MACos X die meer vastdraaien dan mijn PC, ondanks Jo die de dag voor de deadline komt controleren *zucht*.

Ik verzeker u trouwe bloglezer/es, er zijn heel wat momenten geweest dat uw geliefde Conscienceredactie meer weghad van panikerende Irakezen dan van een redactie. Ik monteer ze even in line voor u:

Onze quotes staan er niet op! fuck. Stijn kijkt me aan met een verwilderde blik. Ik ben kwaad en uit de volgende profetische woorden: "die assholes van het EMI met hun kl***materiaal! They'll be the first ones against the wall when the revolution comes!." Jeroen repliceert droogweg: "maar die staan der dus echt ni op he."

Hey Christophe waar is ons statief? NEEEEE. Da ligt nog in "de rots". Yours truly loopt terug het bewuste café binnen. Om even later met rood gezicht terug buiten te lopen, mét statief.

Zeg waar is de jeroen? Kweeni Stijn. Wij moeten toch gaan filmen? Ja, dan gaan we zonder hem. bip, berichtje: (Jeroen)"Ik ga er vandaag niet geraken, filmt maar zonder mij." Verdomme, den enigste die deftig kan filmen van onze groep ligt in bed.

Zeg waar is de Stijn? Kweeni Jeroen. Wij moeten toch gaan filmen? Ja, dan gaan we zonder hem....

Zeg waar is Christophe? In bed met de grootste Tequila-kater in de geschiedenis van de mens. 2 dagen koppijn. Totally wasted, completely shit-faced, ...etc.

Allez, nog rap ff die sleutel van Caroline haar kot teruggeven. kling. *geluid van een sleutel die in een keldergat valt* -FREEZE- Jeroen: neeeee, da meent gij ni.
Stijn: allez, gast. IK: nee, da's godverd ni waar he. akkerdju. Hoe kan da nu.µ
Jeroen: Christophe joeng, dommen eikel. Die Caroline vermoord ons!
Ik: Ons??? Mij ja. Allez, nu moet ik da gaan zeggen dak hare sleutel heb laten vallen. She will eat me alive.


!PANIC-ZONE!

Maar uiteindelijk is alles goed gekomen. Het resultaat van al deze waanzin is nu te zien op youtube en op onze blog. *cheering*


And then the man, he steps right up to the microphone
And says at last, just as the time bell rings

"Goodnight, now it's time to go home"

And he makes it fast with one more thing

"We are the Sultans, we are the Sultans of Swing"

woensdag 14 mei 2008

Terugblikken op een vooruitzicht

Het is aftellen geblazen. Aan alles komt een einde. De montage is af. De lessen zijn (bijna) allemaal gedaan. Het project loopt ten einde.

Triestig hé

Ochja misschien wel. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik blij zal zijn dat ik van al deze zever af ben. Het is mooi geweest, maar ik ben het kotsbeu. Nah, ik heb het gezegd. Zeg nu nog eens dat de jeugd niet meer eerlijk kan zijn.

Nee ik ga hier niet de negatieveling (is dat een woord?) uithangen.

Ik heb veel geleerd het voorbije half jaar. De pracht van de MAC computers in het EMI (oké dat klonk een beetje te cynisch). Ik heb er op gevloekt, ik heb ze meerdere keren door het raam willen gooien van frustratie. Maar uiteindelijk, als het puntje bij paaltje komt, is het allemaal zo slecht nog niet. Die heerlijke wissen ongedaan maken knop heeft ons veel leed bespaard.

Zelfs bloggen viel best wel mee.

Ik moet toegeven dat ik nog altijd een beetje sceptisch sta tegenover de tsunami aan blogs die als paddestoelen uit de grond rijzen (twee keer beeldspraak in een zin, wie doet beter?). Ik betwijfel in alle eerlijkheid of er iemand buiten Plantijn naar deze blog is gesurft. Maar ik kan me vergissen natuurlijk.

Wie nu mijn naam intypt op Google komt wel terecht op de blog. Dat is iets om blij om te zijn. Vroeger gaf de zoekterm 'Jeroen Van Boxem' als eerste hit een website van het middelbaar weer met een wel erg debiel prentje van eerdergenoemde persoon. Daar zijn we dan ook weeral vanaf.

Zie je wel, er zit een positieve kant aan alles

Behalve aan examens. Zeker aan een examenrooster waar je ELKE dag een examen hebt. Geen dagje tussen, niks. Danku Plantijn. Ik hoop dat u er van geniet om veel hardwerkende tweedejaarsstudenten een tweede zit te bezorgen. Ik kijk al uit naar de pintjes de op de laatste dag. Er zijn grenzen aan alles, behalve bier.

Als dat geen zin is om een post mee af te sluiten, dan weet ik het ook niet meer.

Uw dierbare blogvriend,

Jeroen

Bijna finale montage

Vandaag is er nog een beetje aan de montage gewerkt, maar om onze fans toch al een voorsmaakje te geven: DE BIJNA FINALE MONTAGE VAN Conscienceplein: The Movie

dinsdag 13 mei 2008

Vertraging...

Het filmpje is nu al een klein half uurtje aan het uploaden naar google video. We zitten aan 190mb van de 440mb. Het gaat dus waarschijnlijk nog een tijdje duren...

*zucht* Heerlijk toch die Belgische internetpolitiek...

Het moment waarop iedereen wacht

*drum roll*

*enerverende stilte*

...

Onze montage: "Conscienceplein: The Movie" is af. Ja hoor, u leest het goed! Wie had ooit gedacht dat drie 'krabbers', drie 'lowlifes' in staat zouden zijn om een filmpje van 2 minuten ineen te boksen.

Aan alle non-believers, start believing. Het is er. Het is af, en het is goed. De beelden zullen iedereen van hun sokken blazen, de muziek zal hen in een euforische trance wiegen.

Het filmpje wordt momenteel vollen bak geüpload (trema? geen trema? koppelteken? godverd...) naar Google video. Zodra het geüp...klaar is komt er meteen een link op de blog.

Kan je de spanning al in de lucht voelen? Benieuwd naar het resultaat? Blijf dan het komende half uur onafgebroken op de refreshknop van je browser klikken...

Jeroen out!

*daverend applaus*

Edit: Voor iedereen hier een spontaan orgasme krijgt, onze hemelse stemmen zijn nog niet te horen in het filmpje. Die worden hopelijk morgen ingesproken. Waarom niet vandaag hoor ik u denken?

Christophe had een kater. Daarom niet. :D

dinsdag 6 mei 2008

Marginaal

Het Conscienceplein heeft met al zijn eenvoud en stilte, meer te bieden dan ik op het eerste gezicht had verwacht. Daarvoor moesten we wel op zoek naar een van zijn vroegere bewoners, maar swat.

Hier heb je de kans om stil te staan bij de dingen. Je gedachten even op iets anders zetten. Weg van de erop los consumerende massa die zich verplaatst op het ritme van de billboards. Een massa bestaande uit individuen, met eigen wensen en verlangens, doch bevangen door een collectieve en eeuwigdurende koopwoede.

De hippies en hun gedachten van weleer hadden een grotere vijand dan een conservatief stadsbestuur met hun blauwe marionetjes. Zij vochten tegen een wereld waarin alles te koop is. Tegen een wereld waar hun ouders blind meevaren op een allesverslindende droom goederen die het leven aangenamer maakt. Zij waren er van overtuigd dat ze de wereld konden veranderen, maar stonden geen kans tegen de "welvaart".

De mens is slachtoffer geworden van zijn eigen dromen, en die dromen hebben de vorm aangenomen van een reclamespot. Geluk is vlakbij, je moet gewoon de poen hebben.

Hippies worden ook oud, en hun visie op de wereld zal hiermee veranderen. Enkelen geven nog altijd niets om wat ze bezitten. Het allernoodzakelijkste is voor hen al wat nodig is. Hun geluk zoeken ze verder dan de nieuwe big screen tv...

maandag 5 mei 2008

The Slip




Een paar maanden geleden liet Trent Reznor, de frontman van de Amerikaanse metalformatie Nine Inch Nails, zijn album 'Ghosts' op ons los. Niets speciaal zal u denken, maar niets is minder waar. 'Ghosts' was een album dat volledig los van een platenmaatschappij gemaakt werd. Je kon het dus ook gewoon downloaden via Trent's website. De eerste 10 nummers waren gratis. De andere 30 + artwork en extras kon je krijgen voor 5 dollar(!).

Ghosts was een experiment, een collectie van soundscapes. Nu enkele maanden later surf ik toevallig naar Nine Inch Nails' website. Links in de bovenhoek lees ik 'The Slip - Free Download'. Tof een nieuw nummer dacht ik.

Niks van, geen nieuw nummer. Een heel nieuw album ja! Gratis en voor niks. Een cadeautje van Trent schrijft hij zelf op zijn frontpage. Omdat zijn fans hem al die jaren zijn blijven steunen.

Toch tof om te weten dat er nog artiesten zijn die denken aan hun fans en niet alleen aan hun centen.

Bij deze een welgemeende THANK YOU TRENT

Allen naar www.nin.com !

edit: Voor iemand mij probeert aan te klagen voor het gebruik van een foto die niet van mij is. Al Trent's nieuwe materiaal, ook zijn foto's, worden vrijgegeven onder het Creative Commons License. Niks diefstal. Nah! :D