Vlaanderen vakantieland. Dat is het uitgangspunt. Een prachtige reportage maken voor de 'alternatieve toerist'. Uiteraard met een originele invalshoek. Hier, jullie krijgen het Conscienceplein, als dat geen cadeau is!
Cadeau? Vergiftigd geschenk ja! Mij zul je niet horen zeggen dat het Conscienceplein een lelijk plein is, in tegendeel. Het is een prachtig stukje authentiek Antwerpen waar ik op mooie zomerdagen graag een fris Bolleke ga drinken.
De Carolus-Borremeuskerk is zonder twijfel een prachtwerk. Hendrik Conscience is een van de belangrijkste schrijvers van de Vlaamse literatuur en het plein trekt ook vandaag nog steeds allerlei kunstenaars aan. Fantastisch, en nu?
Al weken pijnig ik mijn brein, een beetje overdrijven kan nooit kwaad, om een geschikte invalshoek te vinden.
Een reportage over de kerk: zou wel kunnen, maar er staan al zoveel kerken in Antwerpen. We kunnen de toeristen moeilijk nog meer kruisbeelden en stoffige priesters in de strot rammen.
Anders misschien een reportage over Coscience zelf? In deze tijd waar, als we die idioten van het Vlaams Belang mogen geloven, België niet meer bestaat, kan dit wel tot iets pittigs leiden. Maar zijn de mensen al dat gezever niet beu aan het worden? Vlaanderen onafhankelijk! Weg met de Walen! Fuck de PS! Schild en vriend?! Boooooring
Een vergiftigd geschenk.
Nee, om de jury te overtuigen gaan we toch net iets straffer uit de hoek moeten komen. Iets met snelle wagens, veel blote borsten, en ontploffende decors. Of anders een arty-farty film. Iets met ingewikkelde en onbeduidende shots, quotes die nergens lijken heen te gaan, en een algemene sfeer van verwarring. Zoiets dat laaiend wordt onthaald omdat niemand het begrijpt.
Down-to-earth, simpel, mooi. Daar moeten we voor gaan. Iets als Man bijt Hond. Iets dat ontroerend wordt omdat het zo herkenbaar is. Gewone mensen, met gewone verhalen. No more fancy shit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten