zondag 18 mei 2008

Et c'est fini!

Dit is meestal hét uitgelezen moment om mijn meest melige kant boven te halen. Aangezien de hele wereld deze blog kan lezen ga ik dit niet doen.
Er zijn dus toch nog dingen waarvoor ik me kan schamen.

Ons project is dan weer iets waar ik toch trots op kan zijn. Ondanks het EMI en haar kinky personeel, ondanks MACos X die meer vastdraaien dan mijn PC, ondanks Jo die de dag voor de deadline komt controleren *zucht*.

Ik verzeker u trouwe bloglezer/es, er zijn heel wat momenten geweest dat uw geliefde Conscienceredactie meer weghad van panikerende Irakezen dan van een redactie. Ik monteer ze even in line voor u:

Onze quotes staan er niet op! fuck. Stijn kijkt me aan met een verwilderde blik. Ik ben kwaad en uit de volgende profetische woorden: "die assholes van het EMI met hun kl***materiaal! They'll be the first ones against the wall when the revolution comes!." Jeroen repliceert droogweg: "maar die staan der dus echt ni op he."

Hey Christophe waar is ons statief? NEEEEE. Da ligt nog in "de rots". Yours truly loopt terug het bewuste café binnen. Om even later met rood gezicht terug buiten te lopen, mét statief.

Zeg waar is de jeroen? Kweeni Stijn. Wij moeten toch gaan filmen? Ja, dan gaan we zonder hem. bip, berichtje: (Jeroen)"Ik ga er vandaag niet geraken, filmt maar zonder mij." Verdomme, den enigste die deftig kan filmen van onze groep ligt in bed.

Zeg waar is de Stijn? Kweeni Jeroen. Wij moeten toch gaan filmen? Ja, dan gaan we zonder hem....

Zeg waar is Christophe? In bed met de grootste Tequila-kater in de geschiedenis van de mens. 2 dagen koppijn. Totally wasted, completely shit-faced, ...etc.

Allez, nog rap ff die sleutel van Caroline haar kot teruggeven. kling. *geluid van een sleutel die in een keldergat valt* -FREEZE- Jeroen: neeeee, da meent gij ni.
Stijn: allez, gast. IK: nee, da's godverd ni waar he. akkerdju. Hoe kan da nu.µ
Jeroen: Christophe joeng, dommen eikel. Die Caroline vermoord ons!
Ik: Ons??? Mij ja. Allez, nu moet ik da gaan zeggen dak hare sleutel heb laten vallen. She will eat me alive.


!PANIC-ZONE!

Maar uiteindelijk is alles goed gekomen. Het resultaat van al deze waanzin is nu te zien op youtube en op onze blog. *cheering*


And then the man, he steps right up to the microphone
And says at last, just as the time bell rings

"Goodnight, now it's time to go home"

And he makes it fast with one more thing

"We are the Sultans, we are the Sultans of Swing"

Geen opmerkingen: